เซฟาโลคอร์ดาตา (Cephalochordata)
เป็นสัตว์มีแกนสันหลังที่มีรูปร่างหัวท้ายแหลม ฝังตัวตามพื้นทรายในทะเล มีโนโตคอร์ดและไขสันหลังตลอดชีวิต ไม่มีสมอง ลำตัวเป็นปล้องชัดเจน กินอาหารโดยกรองจากน้ำ น้ำออกตามรูด้านหลังเรียกเอทริโอพอร์ (atriopore) มีอวัยวะสำคัญเรียกเอนโดสไตล์ (endostyle) ซึ่งสะสมไอโอดีนได้ มีหน้าที่สร้างเมือกเพื่อจับอาหารที่มากับน้ำ คาดว่าอวัยวะชนิดนี้วิวัฒนาการไปเป็นต่อมไทรอยด์ในสัตว์ชั้นสูง ตัวอย่างเช่น แอมฟิออกซัส (Amphioxus) ซึ่งเหลืออยู่เพียงสองสกุลคือ Branchiostoma และ Asymetron พบฟอสซิลของเซฟาโลคอร์ดาตา (Yunnanozoon) ทางภาคใต้ของจีนซึ่งมีอายุย้อนไปถึงยุคแคมเบรียนตอนต้น จัดเป็นฟอสซิลที่เก่าที่สุดของสัตว์กลุ่มนี้
ลักษณะทั่วไป
สัตว์ในกลุ่มเซฟาโลคอร์ดาตาไม่มีกระดูกสันหลัง กะโหลกศีรษะและขากรรไกร แต่มีแกนสันหลังตลอดชีวิต ยาวตลอดตัวไม่มีครีบข้างลำตัวแต่มีครีบหลังยาวตลอดตัว ก้านครีบมีโครงสร้างเป็นเจลาติน ช่องเปิดของทวารหนักอยู่ที่ส่วนหน้าของครีบหาง และมีช่องน้ำออกเรียกเอทริโนพอร์ ที่ส่วนหน้าของครีบท้อง ปากอยู่ทางด้านล่างของหัว ขอบปากนูนเป็นสันเรียกวีลัม มีหนวดรอบๆปาก 12 เส้น มีกล้ามเนื้อเป็นปล้องๆเรียกไมโอโตม ช่วยในการเคลื่อนที่
สัตว์กลุ่มนี้กินอาหารด้วยการกรอง โดยหนวดจะโบกพัดน้ำเข้าปากแผงเหงือกจะกรองอาหารแล้วส่งไปย่อยที่ลำไส้ น้ำที่เข้าไปจะถูกขับออกทางช่องเอทริโนพอร์ กากอาหารถูกขับออกทางทวารหนัก หายใจด้วยเหงือกและขับปัสสาวะทางโพรโทเนฟริเดียมที่หน้าท้อง สืบพันธุ์แบบอาศัยเพศโดยปฏิสนธิภายนอก
สกุล Branchiostoma
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น